- زیب خسرو (خُ رَ)
شهری که نوشیروان آن را بنا کرد. (از فهرست ولف). نام شهری است که نوشیروان به صورت انطاکیه ساخت. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
یکی شهر فرمود نوشین روان
بدو اندرون آبهای روان
بکردار انطاکیه چون چراغ
پر از گلشن و کاخ و میدان و باغ
بزرگان روشندل و شادکام
ورا زیب خسرو نهادند نام
چو شد زیب خسرو چو خرم بهار
بهشتی پر از رنگ و بوی نگار...
یکی مرد ترسا گزین کرد شاه
بدو داد فرمان و گنج سپاه
بدو گفت کاین زیب خسرو تراست
غریبان و این خانه نو تراست.
فردوسی.
بفرمود تا بند برداشتند
بدین شهر نوشاد بگذاشتند.
فردوسی (یادداشت ایضاً).
زیب خسرو از اقلیم دویم است و توابع هند است انوشیروان عادل ساخت. (نزهه القلوب چ گای لیسترانج ج 3 ص 254)
یکی شهر فرمود نوشین روان
بدو اندرون آبهای روان
بکردار انطاکیه چون چراغ
پر از گلشن و کاخ و میدان و باغ
بزرگان روشندل و شادکام
ورا زیب خسرو نهادند نام
چو شد زیب خسرو چو خرم بهار
بهشتی پر از رنگ و بوی نگار...
یکی مرد ترسا گزین کرد شاه
بدو داد فرمان و گنج سپاه
بدو گفت کاین زیب خسرو تراست
غریبان و این خانه نو تراست.
فردوسی.
بفرمود تا بند برداشتند
بدین شهر نوشاد بگذاشتند.
فردوسی (یادداشت ایضاً).
زیب خسرو از اقلیم دویم است و توابع هند است انوشیروان عادل ساخت. (نزهه القلوب چ گای لیسترانج ج 3 ص 254)